مقدمه :

مقدمه : میگویند بیا ما هم هستیم..
ولی هر چه جلوتر میروم تهی تر میشوم از نامشان..
رسمشان و وجودشان..
تاریک و مبهم است راه پیش رویم..
ولی هنوز گرمای سوپ داغ و محبت همان خانه مرا تا به اینجا رسانیده.. میدانم ولی باز..دوباره ندای مبهم تری گوش هایم را برای شنیدن شمارش معکوس پایان خوشیهایم فرا میخواند..
ولی هر چه سنگینی گام هایم قلبم را به شمارش ضربان هایش نزدیکتر میکند..
ذهنم روشنتر میشود از حقیقت تنهایی ما..
در کنار هم ولی بی همدم و حال تنها صدای رخوت انگیز محبتی ناشناخته رهایم نکرد..
تا رسیدن به نقطه اول ..دو راهی اول که دور شدم از تو..
و نگاه تو..که در پیله ی تنگ و دردناک دوری مغناطیس نگاهت..
مرد شدم بی تو..ولی هم جوار قلبت..
و به طعم دوری و دوستی و عشق مصمم تر شده ام..
و حال مرد رویا های تو منم من…